Tasjes

Eén van de goede voornemens van het nieuwe jaar was mijn naaimachine wat meer te laten werken. Er stonden wat verjaardagsfeestjes en nieuwjaarswensen-en-retard (foei, foei!!!) op de agenda. Ideaal om mijn ervaring in het stikken aan te sterken.


Een tijdje geleden beloofde ik een nichtje een tasje te maken. Ze is tuk op tekenen. Ik kreeg het idee om een compact tekentasje te maken. De beschrijving vond ik in het boek 'Knutselideeën het hele jaar rond voor en met kinderen' van Laura Holdack en Elfrun Otterbach. Supergemakkelijk!!! Echt iets voor beginnende naaisters zoals ik. De gehaakte kersjes zijn eigenlijk een broche dat ze bij zichzelf kan opsteken.

 (het zichtbare draadje op de foto is ondertussen verwijderd ;-))

 
Op het blogje van een partner-in-crime zag ik een mooie messenger-bag voor kleuters. Een leuk stofje met autootjes of dergelijke leek me toch niet zo geschikt voor het zesjarig vriendje van de oudste dochter. Zeker niet als je weet dat de jarige in kwestie zichzelf nog maar pas heeft leren lezen en zich nu verdiept in stripverhalen met -jawel- superhelden. Ping!!!! Daar ging een lichtje branden....
 







Ik maakte de applicatie in vilt en naaide het op de tas. (Je ziet een beetje kleurverschil in het blauw. Een gevolg van het laattijdig ontkalken van het strijkijzer. Gelukkig kreeg ik het eraf met wat water. Ik had alleen te weinig geduld bij het wachten tot het opgedroogd was, alvorens de foto te trekken).
Eigenlijk was het in elkaar zetten best wel een meevaller. Behalve.... de voering!!!!! Wat een gedoe!!! Mr. H. vroeg mij op een gegeven moment of 'het werkelijk nodig was om hardop te sakkeren'.  Enfin, al doende leert men en er kon me ook niets weerhouden om een tweede exemplaar te maken voor het zoontje van vrienden.
Een blik op de blinkende oogjes van de jongetjes toen ze hun pakjes openden, deed me  het gevloek en het gesakker meteen vergeten.