Rokjes voor zussen

Uiterlijk verschillen onze 2 dochters nogal wat. Grote Zus is bijna 4 jaar ouder dan Kleine Zus en dat scheelt desondanks in lengte. Toch willen ze vaak benadrukken dat ze zusjes zijn. Dat doen ze het liefst door dezelfde kleren te dragen.  Zelf ben ik niet zo'n voorstander om mijn dochters in een identieke outfit te steken, maar heel soms durven we al eens een compromis te sluiten. En dan komt een naaimachine goed van pas.

Een tijdje geleden kocht ik hier de stofjes. (Ik sta er trouwens altijd van te kijken dat stofjes in het echt er altijd zoveel mooier uitzien!). Grote Zus koos haar stofje zelf, ik koos het patroon. (En ook dit patroon komt uit 'De Bijbel') Het werd een klokrokje met beleg en paspel én voering! Misschien wat te hoog gegrepen voor mijn beginnerstalent, maar kom...

Met horten en stoten kwam ik tot volgend resultaat:

Niet slecht, zeg je? Wel, 't is niet voor niets een foto langs de voorkant genomen... Enfin, ik begon met het rokje van Grote Zus. Patroon getekend, stof geknipt... en dan... tot de ontdekking gekomen dat de achterkant op zijn kop stond!!! Toen ik het een tweede keer, maar dan juist, uit de stof wilde knippen, bleek er stof te kort. Ik dacht de oplossing gevonden te hebben. Gewoon nieuw stof bestellen... ware het niet dat dit uitverkocht was!! Ik kon de haren wel uit mijn hoofd trekken. De taakspanning was helaas te groot om  op een nieuwe levering van de stof te wachten. Dochterlief stond de volgende ochtend ook al met de tranen in de ogen... (en dat doet een moederhart breken, niet?) Ik probeerde creatief te zijn en maakte de achterkant zo:

Er loopt een naad in het midden van de achterkant. Het zou mooi geweest zijn indien de print gewoon doorliep, maar helaas. Door het tekort aan stof bleek dit niet mogelijk te zijn. Verder moest ik het rokje nog een aantal keren lostornen. Het was aanvankelijk veel te groot voor mijn fijn meisje, blinde ritsen instikken was niet zo makkelijk met mijn stokoude machine (Hoera voor het blinderitsvoetje dat universeel is!!). Later verloor de rode paspel bij het wassen ook een beetje van zijn kleur, met roze raketten als gevolg.

Maaaarrr, het toverde wel een glimlach op het gezicht van mijn grote én kleine meid. Want zij kunnen nu met hun zelfde rokjes aan iedereen tonen dat ze zusjes zijn. En moesten jullie het nog niet weten.... mama heeft ze gemaakt!!! De dochters bevestigen het maar al te graag.