Talrijke avonden schuimden we het internet af naar mogelijke stofjes. Maar Grote Zus is net zoals haar mama. 'Als ze iets in hare kop heeft, heeft ze het niet in hare staart', zou mijn moeder/haar grootmoeder zeggen.
We zetten onze zoektocht verder op het stoffenspektakel. Daar werd Grote Zus op slag verliefd op het stofje. Ik kreeg haar er met geen stokken vandaan. Het zat in haar hoofd... en niet in haar staart.
We keken in een aantal boeken en bespraken het patroon. Toch besloot ik eerst een proefexemplaar te maken uit het groene bolletjesstof uit de stoffenla. Kwestie van een tweede lange zoektocht naar het ideale 'lentefeestjurkstofje' te vermijden.
Grote Zus koos er de groene appelknoopjes bij. Het is nog steeds een van haar favoriete jurken.
De uiteindelijke feestjurk zag er zo uit
De leuke, authentieke retroknoopjes kwamen uit de toverdoos van K's dagje.
We maakten er die dag een heus lentefe(e)stival van. Met optredens, wegwijzers, spelletjes 'Kubb', kindergrime, een echte fotograaf, een frietkraam en zelfs een heuse taartenwedstrijd.
Hoewel het die dag toch nog redelijk koud was, kwam het zonnetje geregeld piepen. Haar oranje vestje en dito sjaal kon ons madammeke toch goed gebruiken.
Nog eens een dikke dankjewel aan de mensen die van Grote Zus' lentefeest een topdag maakten!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten