De omruiling

Onlangs postte ik een  reeks foto's van mijn glasjuweeltjes op mijn facebookaccount.  Een vriendin van vroeger, die ik gelukkig via facebook terugvond, was meteen verkocht. Even later kreeg ik een mailtje met de vraag of ik zin had om te ruilen. Ze zou, in ruil voor oorbelletjes, rokjes maken voor de meisjes. Natuurlijk zag ik dit meteen zitten. Via e-mail werd ik op de hoogte gehouden over de stand van zaken.  En toen kwamen de eerste foto's. Ik werd op slag verliefd! Zo schattig en kleurrijk, echt iets voor mijn meisjes! De oudste dochter dacht precies hetzelfde. Haar oogjes glinsterden al bij de gedachte.
Gisteren brak dan uiteindelijk het moment van onze creatieve omruiling aan. Met mijn doosje gevuld met oorbelletjes en ringen en een kloppend hartje vertrok ik richting 'de grote stad'. We hadden mekaar negen, lange jaren niet meer in levende lijve gezien en daarom was dit weerzien voor mij (en voor haar ook, denk ik) toch wel een beetje spannend.

Het bleek fantastisch te zijn. We taterden erop los en het leek alsof we mekaar de dag ervoor nog zagen. Het doet een mens zich afvragen waarom we elkaar negen jaar niet zagen.
Het bleef ook niet bij die rokjes... ze had voor zoonlief een heel handig zakje gemaakt en mama kreeg er nog een kadootje boven op! Net zoals vroeger, die heerlijke spontane verrassing.
Soms kruisen belangrijke mensen je levenspad en zie je ze daarna nooit meer. Gelukkig heb je er ook die je nadien terug tegenkomt en waarbij dat warme gevoel blijft bestaan. Heerlijk,  toch, hè?!

Voor meer moois... check dan even haar blog