Er was eens...

Er was een meisje dat dol was op hartjes. Ze sliep onder een hartjesdeken in een hartjespyjama. Naast haar bedje stonden hartjesslofjes en op haar nachtkastje een hartjeslampje. 's Ochtends at ze hartjesboterhammen en dronk melk uit een hartjesbeker. Ze poetste haar tandjes met een hartjestandenborstel en kamde haar haar met een hartjeskam. Deed haar hartjesjurk, haar hartjeskousen en haar hartjesschoenen aan en vertrok naar school.
Hoewel haar leven grotendeels uit die leuke hartjes bestond, voelde het meisje zich toch niet helemaal compleet. Haar oorbelletjes waren namelijk geen hartjes, maar sterretjes.... Ik moet jullie dus niet vertellen wat de grootste wens van het meisje was...Op een avond hoorde de lieve toverfee het meisje zachtjes jammeren. Het hart van de toverfee brak. Ze dook vlug in haar grote toverdoos en toverde het mooiste paar hartjesoorbellen ter wereld. De fee legde de knopjes op het hartjeshoofdkussen van het meisje en kreeg de volgende morgen de mooiste glimlach ter wereld in ruil.