donderdag 27 december 2012

Poppen voor Kerst

Stille nacht,
Heilige Nacht
Mooi verpakt,
slapen zacht
3 kleine popjes uit het boek
van Tante Hilde, 't was op verzoek
van kleine kindjes die wilden
een piepklein ikje voor zichzelf...




donderdag 15 november 2012

Winterspulletjes voor Jules

Jules, de klaspop van onze jongste dochter mocht een weekje op logement komen. De enige voorwaarde was dat mama voor Jules een fluovestje maakte.
De hele week lang werd er onder de kinderen gediscussieerd over wie met Jules mocht spelen, wanneer Jules bij wie mocht slapen.... Kortom, Jules was een graag geziene gast.
Maar 's avonds, als de kindjes sliepen, lag Jules bij mama op de naaitafel. Elke avond sloop ik als een dief de kinderkamer in om  Jules geruisloos uit de kinderarmpjes te 'stelen'. 
Om het patroon te tekenen werd Jules trui de basis. De armsgaten werden afgerond. De ronde hals werd een V-hals.
Om het fluovestje te maken, 'demonteerde' ik een bestaand hesje.


Dit werd volledig gerecycleerd, tot verkeersslang Sam toe. Maar dan wel in de verkorte versie.




Jules is nu zichtbaar in het verkeer. Hij kan veilig mee op weg met de kleuters.

Het is 's morgens al danig koud. Onze kinderen kunnen al een muts en een sjaal gebruiken. Waarom zou Jules dan zonder moeten? Als hij bij de andere kindjes van de klas gaat logeren, zal hij waarschijnlijk wel eens buiten gaan spelen... Ik had nog wat restjes wol liggen, vond een patroontje hier en een tweetal avonden later had Jules een muts, een sjaal en wanten.

Net zoals de kleutertjes kreeg ook Jules een koord tussen de wanten om in zijn jasje vast te maken. Zo kan hij ze niet verliezen.


 

 Haha.... vreest gij,  gure winter, want Jules.... die is voorzien!!!

zondag 4 november 2012

... op aanvraag ...

Voorbereidingen van tentoonstelling achter de rug... tijd voor iets anders. En dat anders zijn weer glasjuweeltjes...
De dochter van een vriendin is verzot op oorbellen, hartjes en haar mama. Op vraag van mijn vriendin kreeg ik de opdracht al deze ingrediënten te combineren. Het werden dus (hoe kan het ook anders) hartjesoorbellen voor mama en dochter.
Ik duikelde nog eens in mijn glaskoffertje en toverde het volgende tevoorschijn (weliswaar een foto die niet zo scherp is... een degelijke smartphone is nog niet ingeburgerd ten huize Goudbezie):





Het tweede paar zat even te lang in de hotpot en kreeg een totaal andere kleur. De contouren vervaagden, maar het gaf toch nog een bijzonder en uniek resultaat. Een gelijkend tweede paar maken, wordt moeilijk.

De volgende opdracht kreeg ik aan de schoolpoort van de dochter. Op een druilerige herfstochtend kreeg ik per sms de vraag 'of ik die mooie juweeltjes die ik zelf droeg soms ook zelf maakte en of ik die soms ook op bestelling maakte'. Sms'jes werden mailtjes en mevrouw had graag voor de dochter een ring en oorbelletjes in blauwtinten.
U vraagt, wij draaien. Er werden verschillende proefbaksels gemaakt ...


...en uiteindelijk werd er dit gekozen.




Nog enkel op stekertjes en een ring kleven en het eerste kerstcadeau werd gecreëerd.
Ik hoor de kerstklokken al...






maandag 22 oktober 2012

... stelt tentoon...

Het is even stil geweest ten huize Goudbezie. We waren weinig thuis, vonden weinig tijd om achter ons naaimachine te zitten of 'creatief' bezig te zijn.
Hoewel... samen met mijn collega-beeldhouwers van de academie en tevens inwoners van dezelfde gemeente kreeg ik de vraag om tentoon te stellen in het gemeentehuis. Een uitgelezen kans.
Ga je graag even een kijkje nemen? Je kan terecht in het gemeentehuis van Ham tijdens de openingsuren.
En om de nieuwsgierigheid een beetje te prikkelen, volgt hier alvast een sneak-peak






zondag 23 september 2012

Raketten en astronauten

Mijn petekindje werd 2!! Wat wordt dat klein, immer vrolijk ventje toch groot!
Er waren slingers, pizza (artisanaal in een oude bakoven gebakken), taart (overheerlijk! en dankjewel mama van het petekind om een groot stuk achter te laten), een dansje met Meteke en natuurlijk... een kroon...



Ik moest een beetje vals spelen met de stof en stikte 2 reepjes aan mekaar. Ik dacht even het mooi te camoufleren en de tekening mooi te laten doorlopen. Helaas was de stof op die plaats net iets te kort...
Om in het thema te blijven, flockte ik er nog een T-shirtje met een astronaut bij.



Gelukkige Verjaardag, mijne kleine man!!!!

zondag 16 september 2012

Give Away

Ai, ai, ai, ai.... ik had beloofd om nog een beetje reclame te maken, maar door alle drukte heen ben ik het vergeten! Misschien nog op de valreep.... K's dagje geeft een superdeluxe mooi retrotasje weg. (patroon naar keuze incluis). De kleurtjes mag je zelf kiezen. Je kan meedoen tot.... vanavond. Op de valreep dus... waag je kans!

zondag 2 september 2012

't Is weer voorbij...

die mooie zomer! Althans wat de zomervakantie betreft.
We genoten met volle teugen. Het weer viel soms eens tegen, maar dat zorgde dan weer voor tal van knutselwerkjes.
We deden veel in het zonneke... spelen, eten, een boekje lezen, ja, zelfs knutselen.
We sliepen onder de blote hemel omdat het in ons beddeke zo ontzettend warm was.
Er kwamen klasgenootjes spelen en wij stoeiden bij anderen.
We reden noordwaarts en gingen op vakantie.
We kampeerden in de tuin en liepen constant op blote voeten.
We droegen rokjes en korte broeken en T-shirts met korte mouwen.
We genoten van de geur van versgemaaid gras en maakten er nestjes mee voor de vogels.
We lieten de wind door onze haren waaien bij het schommelen.
We feestten rond een kampvuur.
We fietsten naar de ijsjesboerderij.
We zwommen buiten.
We reden naar 'Het Sprookjesbos' en voelden ons weer heel even kind.
We wandelden op onze blote voeten door het bos.
We dansten ons in 't zweet op de festivallekes.
We knipten onze haren kort.
We werkten in de tuin en maakten ons eigen kampvuurplekje.
We scheerden de schapen en kochten nieuwe kippen.
We leerden andere mensen kennen en sloten nieuwe vriendschappen.
We smeedden creatieve plannen.
...
't Was weer te kort... die grote, lange vakantie.
...
En morgen... morgen is het weer school. Laat het nieuwe schooljaar maar beginnen. Wij zijn er klaar voor. Samen met onze nieuwe turnzakken.



maandag 27 augustus 2012

Een oude liefde

Hij stond al een tijdje in de kast, mijn hotpot. Door mijn nieuwe vriendschap met de naaimachine, was ik hem even uit het oog verloren. Dit weekend flakkerde de vlam weer op.

Enige tijd geleden, op mijn 35ste verjaardag,  kreeg ik van Mr. H. dit juweel van Elisa Lee. Drie bolletjes die symbool staan voor elk van ons kinderen. Blauw en zilver omdat het zo bij me hoort. (Ik heb totaal niks met goud. Da's gelukkig goed mijn portemonnee en die van Mr. H. ;-)) Hij kent me goed, mijn lief en eerlijk waar, ik ben zot van die ring. Ik draag hem altijd en overal. Dat begint helaas zijn sporen na te laten. Ik wilde de ring toch wat sparen. Hier kwam mijn oude geliefde hotpot  weer goed van pas.


Ik liet me inspireren door de zee (om de vakantiesfeer even vast te houden) en baseerde me op de kleurtjes van mijn bolletjesring.Nu ik kan afwisselen heeft het verouderingsproces hopelijk een klein beetje minder vat op mijn lievelingsring. En ik heb er gelijk een paar lievelingsoorbelletjes bij!!

maandag 20 augustus 2012

Marie en Jos.

Mag ik jullie voorstellen aan Marie en Jos?



Ze werden met de grootste zorg in fimo gemaakt door Grote Zus en Grote Broer. Mama bakte de figuurtjes een dertigtal minuten op 130° in de oven. Toen ze afgekoeld waren, werden ze met secondenlijm (opgepast met de vingertjes!!) op de binnenkant van het deksel gekleefd. Het potje werd met water gevuld, er werden nog even wat glittertjes toegevoegd (echt maar een mespuntje, anders wordt het zo een gekliedder), het dekseltje op het potje geschroefd en ze konden schitteren! Een ideetje dat we eens in het boekje van De Banier zagen.

woensdag 8 augustus 2012

Zomerjurkje in tricot

Kleine Zus groeit als kool! Kleine meisjes worden groot, zegt men mij vaak, maar ik heb het idee dat het bij ons kleinste meisje wel HEEL erg snel gaat!!
Toen het weer onlangs zo heet was, kwam ik tot de vaststelling dat al haar 'frisse' kleedjes te klein waren. Ik zwaaide even met mijn toverstafje en ping.... daar kwam het magische trio tevoorschijn: tricotstof, biaisband en een naaimachine.
Het patroontje is er eentje van Burda, nr. 9544. Supereenvoudig en op klein uurtje klaar! Ideaal voor een last-minute-hitte-golf.


Het omzomen probeerde ik met een tweelingnaald. Ik was nog niet halverwege en één van de naalden brak.  (Dat overkomt me wel vaker, dus tips voor tweelingnaalden zijn altijd welkom!) Dan maar een dubbele, enkel rij.

De schouderbandjes waren aanvankelijk iets te lang. Ik stikte ze dubbel. Hopelijk past het jurkje dan tegen het eind van de zomer nog.




Trouwens, mijn vorige Burda-avontuur eindigde goed. Ik mailde in mijn beste Engels (want mijn beste Duits ligt zodanig onder het stof. Nog even en mensen noemen mij Jean-Marie :)) naar hun 'redactie'. Een veertiental dagen hoorde of las ik niets. Plots kreeg ik een mail terug, in het Duits. Het betreurde hen ten zeerste dat er een verkeerde versie in hun patroon zat. Ik kreeg abrupt de juiste, Nederlandstalige vertaling in bijlage toegestuurd. Vriendelijke mannen/vrouwen daar bij Burda!!

dinsdag 7 augustus 2012

Rokjes voor zussen

Uiterlijk verschillen onze 2 dochters nogal wat. Grote Zus is bijna 4 jaar ouder dan Kleine Zus en dat scheelt desondanks in lengte. Toch willen ze vaak benadrukken dat ze zusjes zijn. Dat doen ze het liefst door dezelfde kleren te dragen.  Zelf ben ik niet zo'n voorstander om mijn dochters in een identieke outfit te steken, maar heel soms durven we al eens een compromis te sluiten. En dan komt een naaimachine goed van pas.

Een tijdje geleden kocht ik hier de stofjes. (Ik sta er trouwens altijd van te kijken dat stofjes in het echt er altijd zoveel mooier uitzien!). Grote Zus koos haar stofje zelf, ik koos het patroon. (En ook dit patroon komt uit 'De Bijbel') Het werd een klokrokje met beleg en paspel én voering! Misschien wat te hoog gegrepen voor mijn beginnerstalent, maar kom...

Met horten en stoten kwam ik tot volgend resultaat:



Niet slecht, zeg je? Wel, 't is niet voor niets een foto langs de voorkant genomen... Enfin, ik begon met het rokje van Grote Zus. Patroon getekend, stof geknipt... en dan... tot de ontdekking gekomen dat de achterkant op zijn kop stond!!! Toen ik het een tweede keer, maar dan juist, uit de stof wilde knippen, bleek er stof te kort. Ik dacht de oplossing gevonden te hebben. Gewoon nieuw stof bestellen... ware het niet dat dit uitverkocht was!! Ik kon de haren wel uit mijn hoofd trekken. De taakspanning was helaas te groot om  op een nieuwe levering van de stof te wachten. Dochterlief stond de volgende ochtend ook al met de tranen in de ogen... (en dat doet een moederhart breken, niet?) Ik probeerde creatief te zijn en maakte de achterkant zo:


Er loopt een naad in het midden van de achterkant. Het zou mooi geweest zijn indien de print gewoon doorliep, maar helaas. Door het tekort aan stof bleek dit niet mogelijk te zijn. Verder moest ik het rokje nog een aantal keren lostornen. Het was aanvankelijk veel te groot voor mijn fijn meisje, blinde ritsen instikken was niet zo makkelijk met mijn stokoude machine (Hoera voor het blinderitsvoetje dat universeel is!!). Later verloor de rode paspel bij het wassen ook een beetje van zijn kleur, met roze raketten als gevolg.

Maaaarrr, het toverde wel een glimlach op het gezicht van mijn grote én kleine meid. Want zij kunnen nu met hun zelfde rokjes aan iedereen tonen dat ze zusjes zijn. En moesten jullie het nog niet weten.... mama heeft ze gemaakt!!! De dochters bevestigen het maar al te graag.



maandag 30 juli 2012

Give-Away bij Eve(n) genaaid

Nog even een beetje reklame maken voor een mede-blogster.
Eve(n) genaaid maakte een prachtige clutch in chinese stof. En die geeft ze weg. Niet alleen de clutch is fantastisch, maar je krijgt er nog een verrassende inhoud bij.
Benieuwd... neem even een kijkje bij evengenaaid.blogspot.be, maak je volger en waag je kans. Dat deed ik alvast.
Succes!!

Goudsbloembalsem


Goudsbloem oftewel Calendula Officinalis. Sommigen benoemen het als onkruid, maar dat is het allesbehalve. Niet alleen geeft het kleur in de tuin, het is ook nog eens geneeskrachtig. Goudsbloem is o.a. bloedstelpend, antiseptisch, ontstekingswerend en schimmelbestrijdend...
Met 3 kinderen in huis, waarvan de jongste net een maand uit de pampers is (alleszins overdag), kwam dit plantje goed van pas. Luieruitslag verdween als sneeuw voor de zon en zelfs nu worden er nog kleine pijntjes mee verzorgd.
Hoewel onze tuin gezegend is met goudsbloem, maakte ik mijn goudsbloemzalf niet zelf. Ik hoorde vaak wel eens verhalen over varkensvet smelten, bloemen erbij, .... Maar omdat varkensvet niet erg smeuig blijft in de frigo, vond ik dit niet ideaal voor de baby's billetjes.  Onlangs ging ik toch op zoek naar een 'eenvoudig recept'. In het boek 'Grown your own drugs' van James Wong vond ik er eentje met vaseline. (Toch nog net iets verfijnder dan varkensvet ;-))




Benodigdheden: 45 gr. goudsbloemen
                          olijfolie
                          witte vaseline (2 delen op 1 deel olie)
                           eucalyptusolie (naar keuze)

1. Doe de bloemen in een pot en giet er olijfolie op. Laat dit op een koele plaats 1 week goed trekken.
    Giet de olie door een zeef bekleed met neteldoek.

2. Smelt de vaseline au bain-marie. Vermeng 1 deel olie-mengsel met 2 delen gesmolten vaseline.
    Blijven roeren tot de zalf afkoelt en eventueel een aantal druppeltjes eucalyptusolie toevoegen.         
    Giet nu de nog vloeibare vaseline in een gesteriliseerde bokaal.

Een ideaal zalfje voor kloofjes en wondjes, voor luieruitslag, voor acné...  In de koelkast is het goedje nog 6 maanden houdbaar. Maar met 3 kleine kinderen is de balsem al lang voor de houdbaarheidsdatum opgebruikt.




vrijdag 29 juni 2012

Vaderdagflock


 Men neme: 
- een blauw T-shirt
- een vel rode flockfolie (gekocht bij Bambiblauw, op handgemarkt)
- een geprinte tekst

Men krijge dit:




In 'het echt' is het een geflockt T-shirt ...



...voor vaderdag van onze superheld!


 (ideetje van Pinterest)

woensdag 20 juni 2012

Broekjes en zo

Rokjes waren tot nu toe mijn enige naaiproject. Dat stelde de dochters meer dan tevreden. Maar zoonlief begon er beteuterd bij te lopen. Hij vroeg zich stilletjes af wanneer ik eens iets voor hem zou maken.
Stof kozen we een tijdje geleden hier al. Het werd gewassen, gestreken en netjes terug in de kast gelegd. We wisten allebei dat het ooit een broek zou worden. Wanneer? Dat was de grote vraag.
Misschien moest ik eerst maar eens een beetje oefenen? Grote broers oogjes twinkelden. Zou het er dan toch van komen? Hij moest alleen nog wat geduld hebben.
Ik trok naar de markt van Maastricht en vond er een leuk 'Piratentricot'ke'. Een grote lap stof voor een klein prijsje. Ideaal dus om mee te 'oefenen'. Op het wereldwijde web zocht ik inspiratie voor een eenvoudig patroon. Heel eenvoudig om te maken en uiterst comfortabel voor Grote Broer.



Maar zoonlief is dol op stenen. En stenen kan hij niet verzamelen in een broek zonder zakken... Dus moest ik op zoek naar een patroon met zakken. Ik stal met mijn ogen en bestudeerde een bestaand exemplaar. Alles was bijna klaar, toen ik plots tot het besef kwam dat het arme kind er niet meer in zou passen. Tricot rekt namelijk nogal gemakkelijk, maar dit was katoen. De rekbaarheid was hier quasi nihil.

Nu begreep ik waarom ik het maken van een broek uitgesteld had... er moest een rits in. Ik kreeg het warm en koud tegelijk, het zweet brak me uit. Een rits!!!!! Ai, ai, ai, hier had ik niet op gerekend. Maar ik was eraan begonnen, dus moest het ook afgeraken. Ik surfde wat rond op zoek naar een filmpje of tutorial om een rits in te zetten.  Ik vond een duidelijk filmpje in 2 delen:








Ik moet toegeven, zo voor de allereerste keer een rits inzetten was even puzzelen. Eens dat ik het begrepen had, bleek het niet zo moeilijk.

De bovenzijde van de broek moest natuurlijk ook nog afgewerkt worden. Ik maakte een soort brede biaisband en stikte deze op de bovenkant van de broek. Ik liet de band achteraan en aan de zijkant nog een klein beetje open. Zo kon ik er een elastiek doortrekken. Ik stikte alles nog even netjes vast en....


Voilà, het resultaat... (ben er eigenlijk wel best trots op)



Even hield ik mijn hart vast, toen zoonlief de opmerking maakte dat zijn broek op die van een clown leek. Hij voegde eraan toe: 'Maar da's goed, hoor mama, ik hou wel van clownsbroeken!'. Gelukkig!!!!



woensdag 23 mei 2012

Yo no hablo espagnol, italiano o portugués

Vanavond was het eindelijk zover. Het patroontje ligt al maanden in de kast. Iets weerhield me steeds om eraan te beginnen.  Waarschijnlijk zou het een project worden gespreid over verschillende avonden, maar ik zou het wel halen. En vooral... het zou Kleine Zus beeldig staan. Bovendien voorspelde men wat warmer weer. Een lekker frisse jurk voor mijn kleine meid kwam dus van pas. .



Vol goede moed begon ik eraan... pakje open, patroonvel eruit, patroonvel bekijken (oh, 1,5 cm naadwaarde zit erin begrepen, da's handig!)... Spannend allemaal!! Ik had best wel een beetje zenuwen. Ik zag op het patroon onder andere enkele rimpeltekeningetjes staan. Ja, ja, dit was weer een nieuwe uitdaging. Ik zag het helemaal zitten.
Maar met tekeningen alleen kom ik er niet. Toch maar even de handleiding lezen.


Ik zocht overal, maar een Nederlandstalige handleiding zat er niet bij. Is me dat even balen!! Ik voel me gelijk weer in het zak gezet. Betaal ik € 8,50 voor enkel een patroonblad...
Maar misschien kunnen jullie me helpen... Heeft er iemand van jullie misschien de Nederlandstalige handleiding van het patroontje van Burda 3026? En is die iemand dan ook even bereid om het even door te mailen? Mijn dank is van onschatbare waarde!!!
Ik kan natuurlijk ook altijd even overwegen om een snelcursus Spaans, Italiaans of Portugees te volgen ;-))

maandag 14 mei 2012

Kinderwijsheid

'


Enkel kinderen en dwazen spreken de waarheid' en de waarheid uit een kindermond kan soms heel grappig klinken.  De uitspattingen van mijn eigen kotertjes toveren steeds weer een glimlach om mijn lippen. Soms lig ik zelfs dubbel van het lachen. Ik wilde graag een soort van virtueel geheugen creëren en maakte daarom een groepje op facebook aan.
Het leek me superleuk om de uitspattingen van andermans ukkies te lezen. Niet iedereen is ermee gediend dat alles zo maar op het wereldwijde web terecht komt. Ik maakte om deze reden het groepje besloten. Wil je ook van die grappige kinderpraat genieten, dan vraag je best even om lid te worden. Eens je lid bent, kan je zelf leden toevoegen.
Kom gerust hier een kijkje nemen. Veel plezier!!

woensdag 9 mei 2012

Rokje Lily

Rokjes... eens je van het maken ervan geproefd hebt, smaakt het naar meer. Ik maakte er nog eentje voor Grote Zus. Inspiratie haalde ik hier.
Grote Zus was niet echt een fan van het oorspronkelijke patroon. Het zakje op het rokje vond ze maar niets. 'Zo groot moeten zakjes toch niet zijn, mama! En daarbij... in een rokje met zakjes horen 2 zakjes en niet 1'.  (Aaaahhh, de logica van een zesjarige..)  Dus.... paste mama het rokje een beetje aan.




De stofjes koos mijn grote dochter zelf. Er werd wat heen-en-weer gekibbeld over welke stof nu aan de buitenkant hoorde, maar uiteindelijk raakten we eruit. Ik adviseerde mijn dochter (lees: met lichte dwang, dat voorrecht heb je dan wel als mama) om toch het blauwe stofje langs de buitenkant te houden. De hartjes heb ik ooit al eens gezien als een gordijn op een kinderkamer. Ze ging akkoord, maar enkel en alleen als het hartjesstofje dan volledig aan de binnenkant mocht zitten én dat er hartjes zichtbaar waren langs de buitenkant én dat er ook hartjesknopjes op genaaid werden.
Tja, ze heeft een eigen willetje, die dochter van me. Vraag me toch wel af van wie ze dat heeft...

vrijdag 27 april 2012

Klokrokje met tricotband

Een tijdje geleden kocht ook ik dit verhelderende boek. Ik had nog een tricot stofje liggen en besloot er een 'klokrokje met tricotband' mee te maken.



Hoewel het de eerste keer was dat ik met tricot werkte, viel het reuzemee. Misschien had ik toch beter een paar bladzijden verder gekeken in het boek. Mme ZsaZsa legt er nog uit hoe je het best werkt met rekbare stoffen. Te laat, dus! Er zitten een paar foutjes in, maar die vallen ook weer makkelijk te masqueren. Niemand die iets merkt, toch?

Post


Van toen ik nog op kot zat, hou ik al van 'post'. 's Morgensvroeg (lees: middag) werd er door mijn kotgenoten al eens een briefje onder mijn deur geschoven. 'Post' krijgen of 'post' versturen, het was, en is nog steeds  geweldig. Tegenwoordig krijg ik niet meer zo vaak 'post'. (of toch geen dingen die onder dezelfde noemer vallen.
Deze week vielen er  2 pakjes, vlak achter mekaar, in de bus.
Het eerste kwam van deze mevrouw. 
De verpakking van de verpakking vond ik al beeldig. Ik was er zo van onder de indruk dat ik vergat een foto van de stempel te trekken. (hier vind je nog een afbeelding)


 

Een tijdje geleden vroeg ik aan Karen of ze geen stempel kon maken voor Juf Anneleen. Juf Anneleen heeft een speciaal plekje gekregen in het hartje van zoonlief. Gedurende de paasperiode stond er in zijn klasje een broedmachine en werden er 2 kuikentjes geboren. Een zwart en een wit. Grote broer is zot van kuikentjes. En van muziek. Als je weet dat Juf Anneleen ook nog eens gitaar speelde in de klas.... tja, ik moet er geen tekeningetje meer bij maken, zeker? Maar na de paasvakantie verliet Juf Anneleen zijn klasje en werd ze juf van het instapklasje. Een stempel met kuikentjes bleek een ideaal geschenk. Dus dank je wel, Karen!!

Het tweede pakje volgde 's anderendaags. Jawel, 2 keer feest in de week!! Ik kreeg een mooie, grote envellop van hier.


Het stofje dat erin zat, bleek nog mooier in het echt te zijn. Het was een supersnelle levering met een fantastische service! Zeker de moeite waard om eens een kijkje te nemen. Én ik kan weer aan de slag. Benieuwd wat het zal worden.... nog even geduld. Er staan eerst nog 2 rokjes op het programma.

maandag 16 april 2012

Pay it Forward

Op 'Lotte's frutsels' las ik over Pay it Forward (die het op haar beurt weer las van Zazozip): een leuk initiatief. (Wie wil er nu NIET een betere wereld ;-))

Concreet gaat het hierover:

"Pay it forward 2012" (geleend bij Zazozip...)

Op Facebook doet dit "Pay-it-forward"-initiatief opnieuw de ronde ... en ik wil dit ook graag op mijn blog de wijde wereld in sturen ... zeg maar een give-away met een positieve boodschap achter. Tuurlijk wil ik veel volgers maar ik wil deze keer vooral 5 blije mensen.


Ik beloof om iets handgemaakt te maken voor de eerste vijf mensen die hieronder reageren (ik kies wat het zal worden). Zij moeten dit op hun beurt in hun status plaatsen en iets handgemaakts maken voor de eerste vijf mensen die reageren.

De regels zijn dat het met de hand gemaakt moet worden en ontvangen moet worden voor het einde van 2012. Het kan net zo simpel zijn als het maken van een kop koffie voor een vriend. 



Die kop koffie moet je niet letterlijk nemen, we willen niet dat die koffie uitloopt in de brieventas van de postbode die met onze online bestellingen moet zeulen, trouwens ik lust geen koffie ;-) Klein en schattig voldoet zeker!

Beter kon ik het zelf niet verwoorden ;-)) Zin om mee te doen? Enkel de 5 eerste reacties tellen, dus waag vlug je kans. Spannend!!


vrijdag 13 april 2012

6 jaar





6 jaar geleden... De dag begon stralend. Vroeg in de ochtend gaven de vogeltjes al een mooi concert. Het zonnetje scheen sinds lang. Het was de perfecte dag om geboren te worden.
De voorbije 42 weken hadden we er zo hard naar uitgekeken . Eindelijk zouden we toen een echt gezin gaan vormen.
Ons boeleke liet echter lang op zich wachten en zelfs toen de tijd rijp was, kroop ze nog even terug. Het leek wel of ze het goed vond bij mama. Ons geduld werd even op de proef gesteld.
Haar haartjes kwamen als eerste piepen, de rest volgde.  Ze was een pracht van een baby met een bos gitzwart haar.  Ze rook heerlijk, zoals baby's horen te ruiken. Het was perfect... wij, met zijn drietjes, op die ene tegel in de badkamer. We zaten op een roze wolk.


zelfgemaakte verjaardagsjuweeltjes
Nu 6 jaar later kijk ik naar haar op haar verjaardag. Wat is ze het afgelopen jaar toch weer hard gegroeid! Wat heeft ze toch weer grote stappen in de goede richting gezet! Mijn kleine meisje wordt groot.
Het leek alsof het gisteren was dat we ze leerden fietsen zonder zijwieltjes. Vandaag is ze bijna klaar om naar 'de grote school' te gaan. Als ze zelf mocht beslissen ging ze morgen naar het eerste leerjaar. Wat kijkt ze ernaar uit om te leren lezen en schrijven, om te rekenen, ja, zelfs om huiswerk te maken.





Voor haar 6de verjaardag wilde ze oorbelletjes. Met een bang hart vertrok ik met haar naar de juwelier. Daar aangekomen bibberde ik op mijn benen. Maar zij... gaf geen krimp! Glimmend van trots stapten we beiden weer buiten. Zij omdat ze eindelijk haar o zo gewenste oorbelletjes had, ik omdat ik zo'n geweldige dochter heb.
Even later stond ze in de badkamer haar lippen te stiften. Voor haar kan de tijd niet snel genoeg gaan. Ik heb toch liever dat de tijd even blijft stilstaan. Heel even maar, net totdat ik haar weer een klein beetje kan
loslaten...











dinsdag 10 april 2012

Give Aways

Er zijn weer heel wat give aways van toepassing in blogland.  Ik beloofde aan de blogsters even reclame te maken. Neem eens een kijkje hier en hier
Zeker de moeite waard!! Veel succes!!

maandag 26 maart 2012

De wilgenhut

Je merkt het... ik ben al een paar weken in lentestemming. Terug buiten kunnen komen na een koude en natte winter... daar lééft een mens toch voor. De moestuin is omgespit  (Bedankt voor de hulp, schoonpapa!), de eerste groentjes worden stilaan gezaaid, ... Maar ook onze pagadders vinden het weer heerlijk om op die malse grassprietjes te spelen.

Toen de eerste zonnestraaltjes sporadisch kwamen piepen - het was nog winter - troffen wij onze eerste voorbereidingen. De wilgen werden geknot. De takken werden aan de onderkant een beetje afgestript, samengebonden en in water gezet.



Een week of 3 later werden ze in een halve cirkel in de grond geplant, bovenaan samengebonden (wat eigenlijk mislukte, maar het bouwwerk hield stand), zodanig dat ze een soort van tipi vormden. En zie... onze eerste, eigenste, natuurlijke wilgenhut werd een feit.

  

De bedoeling is dat hij wortel schiet, de takken bladeren vormen en zichzelf zo laat dichtgroeien. We 'planten' onze wilgenhut net voor de laatste winterprik. Het vroor toen toch nog stevig gedurende een aantal dagen. Eerlijk gezegd zag ik ons projectje een beetje de 'vries' ingaan. 

Maarrrrrr.... mijn hartje maakte vanmiddag een heuse vreugdesprong! Wat zag mijn opmerkelijk oog...


De eerste blaadjes vormen zich!! En bij het appelboompje dat we onlangs verplaatsten, vormen zich de eerste bloesems.


Het komt in orde. Ergens in de verte ruiken wij de zomer al (alsof het nog niet snel genoeg gaat ;-)). Een zomer vol appeltjes in de wilgenhut... 't Is gewoon nog even wachten totdat deze heer en zijn dames hun jasje mogen uitdoen.




O ja, ik verkocht dit weekend wat spulletjes van mijn pagadderkes op een tweedehandsbeurs. Ik liep er een heel interessante mevrouw tegen lijf. Neem maar eens een kijkje op haar blog: miezemuizen.blogspot.com

donderdag 22 maart 2012

Het Peggy-rokje


Mijn naaimachine en ik... we worden steeds betere vriendinnen. Na het maken van het eerste rokje, kreeg ik de kriebels helemaal te pakken. Nu, steeds dezelfde rokjes maken, zou een beetje eentonig voor me worden. Het internet afschuimend kwam ik op het Pinterest-board van deze dame. Ik weet niet of ze dit rokje zelf al eens maakte, maar 't is echt een easy-peasy exemplaar. De handleiding is zo duidelijk dat zelfs ik het kan maken .





Nu alleen nog leren fotograferen ;-)). Had ik het rokje op een kapstokje met knijpertjes gehangen was het effect van de plooitjes niet weggeweest.

Nu Grote Zus weer een rokje bij heeft, wordt het tijd dat Kleine Zus er ook eentje krijgt. Het modelletje is hetzelfde als het allereerste rokje dat ik maakte, maar dan zonder een extra laagje.  Supermakkelijk!! Ik wilde het toch ietsje extra geven en naaide er een groen biaislintje op (Oke, ik geef het toe, ook op het internet gevonden en dankjewel, Mme ZsaZsa voor de makkelijke handleiding. Zonder zou ik het niet gekund hebben) Stilaan geraak ik thuis in de wereld van de naaitermen...


Laat het zonnetje nu maar schijnen, dan kunnen we gaan flaneren met de nieuwe rokjes. Een rokje voor mezelf... daar waag ik me nog niet aan. (Daar zou trouwens ook véééééél te veel stof inkruipen ;-)). Maar ik kan wel mee gaan pronken met de dochters. Ik maakte voor mezelf een nieuw halssnoer



Een rood topje heb ik al. Nu enkel nog op zoek naar het blauwe kleedje. Elk excuus is goed genoeg om eens goed te gaan shoppen...







donderdag 15 maart 2012

Het rokje


Het eerste rokje is een feit!!!! Het is me dan toch gelukt... op een paar beginnersfoutjes na. Zo vergat ik bij het knippen een 5tal cm bij te tellen voor de omslag van de elastiek... Oeps!! Nou ja, dan wordt het maar een zomerrokje in plaats van een lenterokje. (Trouwens, echt verloren is het niet, want het rokje krijgt zowiezo een tweede kans bij kleine zus ;-))

Het maken van het rokje deed me goesting krijgen in meer.  Met 1 rokje gaat Grote Zus de zomer niet doorkomen en Kleine Zus kan ook nog wel wat lente-/zomerrokjes gebruiken. Ik ging op zoek naar stofjes en vond dit:


Fleurig, vind je niet?  Dat is weer goed voor mijn lentegevoel... Aaaaaaaahhhhh, de lente is in aantocht.... ik voel het, ik proef het, ... ja, ik weet het zeker. Draakje, de poes, denkt er net zo over. Ze ligt al de hele middag te soezelen in de zon. De eerste zonnestraaltjes werden haar iets te warm, want deze namiddag vond ik haar onder de tuintafel.... Betrapt!!! 

 
 

Oh, ja... nu ik helemaal into rokjes ben, kijk ik natuurlijk uit naar het boek van deze madam. En ik ben niet alleen, denk ik....